R. Bülent DEMİRBAĞ
Bu makale, Türk şirketlerinin yurt dışına yönelik sermaye transferi ve kredi işlemlerini düzenleyen temel kambiyo mevzuatını analiz etmektedir. Çalışmada, 32 Sayılı Karar ve Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası (TCMB) genelgeleri çerçevesinde, sermaye ihracı, yurt dışındaki bağlı şirketlere kredi temini ve yurt dışından kredi kullanımına ilişkin usul ve esaslar incelenmektedir. Makale, mevzuatın “kontrollü serbestlik” prensibi üzerine inşa edildiğini vurgulamaktadır.
Türk kambiyo mevzuatının temel taşı olan 1567 sayılı Türk Parasının Kıymetini Koruma Hakkında Kanun, 1930 yılından bu yana Türkiye’nin ekonomik egemenliğini koruma ve sermaye hareketlerini denetim altında tutma amacına hizmet etmektedir. Kanunun birinci maddesi en son 15.02.1954 tarihinde değiştirilmişti ve sonraki ilk değişiklik 24.07.2025 tarihinde yapılmıştır. Buna rağmen birinci maddenin yeni düzenlenmesi içeriğinde de 1950’lerin ifadeleri olan “nukut, esham, tahvilat, muhtevi, nevi, tediye, vesika, tanzim, tahdit, ittihaz” kelimeleri kullanılmıştır. Günümüzde pek sıklıkla kullanılmayan bu kelimelerin, güncel karşıladıklarının bugün kullanılmayıp 71 yıl sonra da değiştirilmeden söz konusu kelimelerin kullanılmasının sebebi, hukuki gerekçelere dayandırılabilir mi? Bilemiyorum…
Giriş
1930 tarihli ve 1567 sayılı Türk Parasının Kıymetini Koruma Hakkında Kanun, Türkiye’nin kambiyo rejimini belirleyen temel yasal düzenlemedir. Bu Kanun’un 24.07.2025 tarihli Resmi Gazete’de yapılan değişiklikle güncellenen 1. maddesi, hem içerik hem kapsam açısından oldukça geniş ve detaylıdır. Cumhurbaşkanına verilen düzenleyici yetkinin sınırları da bu maddeyle açıkça çizilmiştir.
Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği (SIRA NO: 574) ile 2024 yılı için Yeniden Değerlendirme Oranı (YDO), 27 Kasım 2024 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanmıştır.
Dış Ticarette Bankacılık Uygulamaları, Kambiyo Mevzuatı ve Para Transferine İlişkin Esaslar
